Zwangerschap is een hyperdynamische en hypermetabole toestand. Verandering van het lichaam tijdens de zwangerschap wordt hier beschreven. Deze veranderingen komen overeen met een zwangerschap van 34 weken.

Ademhaling:

Het diafragma wordt 4 cm omhoog geduwd. Dit geeft vermindering van de respiratiore mogelijkheid. De tital volume stijgt (deze is normaal 500 ml), maar de functionele residuele capiciteit daalt. Dit is normaal 1 a 1,5 ltr lucht wat achterblijft in de longen na een maximale uitademing. Een ribfractuur, pneumothorax of een longcontusie kunnen snel een acute respiratoire insufficiëntie veroorzaken.

Circulatie:

Tijdens de zwangerschap krijgt de vrouw een toename van de cardiac output (deze is dan 6,5 l/min), een verhoging van de hartslag met 10 a 20 slagen per minuut. En een toename van plasmavolume (deze is dan 5 a 6 ltr). Deze hypervolemische toestand beschermt de zwangere vrouw. Dit kan ook zorgen voor een vertekenend beeld. Een zwangere vrouw kan 35 % (rond de 2 ltr) van haar bloedvolume verliezen voordat dit veranderingen van de parameters geeft. Hypotensie en tachycardie zijn dus tekenen van een vergevorderde shock. Tijdens een bloeding zal het bloed van de uterus terug naar de moeder gaan. Hierdoor kan het dus zijn dat de parameters van de moeder goed zijn maar dat er wel foetale hypoperfusie bestaat.

Supine hypotensive syndroom = druk van de uterus op de vena cava inferior in rugligging. Dit belemmert de return van het bloed naar het hart. Door de zwangere vrouw op haar linker zij te laten liggen verkom je dit.

Door de omvang van de uterus wordt het peritoneum opgerekt waardoor peritoneale prikkeling klinisch minder duidelijk wordt. Bij zwangere vrouwen met een massief hemoperiotoneum (bloeduitstorting na een bloeding in de buikholte) kan een abdominaal onderzoek weinig afwijkingen vertonen.